Spider-Man

2002

8,5
Recensie Spider-Man (2002)

Wanneer Peter Parker (Tobey Maguire) gebeten wordt door een radioactieve spin veranderd hij in superheld Spider-Man. Ondertussen zien we ook de opkomst van de Green Goblin (Willem Dafoe), een slechterik die Spider-Man uit de weg wil ruimen.

Spider-Man is door op 3 mei 2022 beoordeeld met een 8,5 / 10.

Het superhelden genre is niet meer weg te denken uit onze filmcultuur. Op DC's Superman en Batman-films uit de jaren '70, '80 en '90 na waren superhelden echter nergens te zien op het witte doek. Het was tijd dat Marvel met een filmadaptatie kwam van hun meest geliefde superheld. In samenwerking met Sony brachten zij Spider-Man naar bioscopen wereldwijd. Uiteindelijk werd Spider-Man niet alleen een groot succes, het was ook de eerste film die binnen één weekend meer dan 100 miljoen dollar binnenhaalde. Een gedenkwaardige prestatie.

Sam Raimi kreeg de taak om de eerste filmadaptatie van Spider-Man te regisseren. Dit was een aparte keus, aangezien Raimi bekend stond als horror-regisseur, met in het bijzonder zijn Evil Dead-trilogie (1981-1992). Wie had gedacht dat hij Spider-Man zo goed kon vertalen naar het grote scherm? Dit is vooral te danken aan zijn eigen stijl die van het scherm druipt. Zo is het camerawerk altijd vloeiend en bevat deze creatieve bewegingen. De transities en overgangen tussen scènes zijn uniek en over elk element lijkt te zijn nagedacht. Zoals de 'geboorte' van Spider-Man gezamenlijk tonen met de opkomst van de Green Goblin. De montage hierin is strak en we schakelen steeds tussen de twee - zo wordt het ontstaan van de krachten van zowel held als vijand tegelijk weergegeven.

‘Sam Raimi's Spider-Man zit boordevol passie. Een film die respectvol omgaat met het bronmateriaal uit de stripboeken.’

Naast de regie van Raimi is het de muziek van componist Danny Elfman die Spider-Man zo episch maakt in omvang. Zijn muzikale thema voor de superheld is niet alleen heldhaftig, maar ook dramatisch en met een dosis voelbaar gewicht. Het is voor Peter een last die hij meedraagt op zijn schouders en deze serieusheid is terug te horen door de film heen. Elfman's Spider-Man-theme is nog altijd onovertroffen. Hoe de muziek wordt ingespeeld en gemonteerd verdient ook prees. Zoals de scène waarin Peter voor het eerst een muur beklimt, met de tonen van de muziek synchroon op elk van zijn handbewegingen. Het lijkt allemaal zo simpel, maar het maakt deze Spider-Man film malen beter dan de herinterpretaties die zouden volgen.

Ook het belangrijkste aspect wordt succesvol uitgevoerd: de essentie van de personages correct krijgen. Tobey Maguire is niet alleen overtuigend als nerd, maar bevat ook een 'underdog' aspect die zijn opvolgers (Andrew Garfield en Tom Holland) een beetje missen. Tobey speelt Peter stil en verlegen, soms zelfs als een sulletje, waardoor het geloofwaardig is dat hij bijvoorbeeld gepest wordt. Alles bij elkaar maakt hem een sympathiek figuur waar je achter kan staan.

Hiertegenover staat Tobey's Spider-Man. Hij maakt (gespaard) grappen en schreeuwt vol overtuiging als hij van gebouw naar gebouw slingert. Opvallend is dat deze versie van Spider-Man daadwerkelijk de held uithangt. New York voelt levendig aan en er is altijd iets gaande op de achtergrond. Het is fantastisch om te zien dat Spider-Man 'gewoon tussendoor' mensen moet redden of criminelen moet stoppen van een overval. Het helden-aspect mag wat mij betreft wat meer teruggehaald worden in moderne superhelden films. Zelfs binnen Marvel's gezamenlijke filmuniversum (MCU) ligt de focus weinig op het redden van het reguliere volk, jammer.

Een held kan nog zo goed zijn, zonder een waardige tegenstander wordt het nooit memorabel. Gelukkig zorgt Willem Dafoe ervoor dat elke scène met de Green Goblin eruit springt. Dafoe's gezichtsuitdrukkingen zijn kwaadaardig en zijn duivelse Goblin lach gaat door merg en been. De acteur kwam niet eens in aanmerking voor de rol, maar omdat Dafoe zo bleef aandringen werd hij toch gecast. Met als vereiste dat hij een groot deel van zijn eigen stunts mocht uitvoeren. Ook jaren later is de Green Goblin nog steeds een iconische slechterik, met het rauwe eindgevecht tussen hem en Spider-Man als hoogtepunt.

Deze eerste filmadaptatie van Spider-Man zal altijd belangrijk voor mij blijven. Het heeft ervoor gezorgd dat deze, toen nog kleine, jongen een fan werd van Spider-Man, superhelden én films in het algemeen. Het is voelbaar dat Sam Raimi's Spider-Man boordevol passie zit. Dit is een film die alle personages en de stripboeken met respect behandelt. Wat gedateerde CGI-effecten neemt niet weg dat Spider-Man nog altijd behoort tot één van de meest unieke films binnen het superhelden genre.

Te zien op Netflix, Disney+, Prime Video, HBO Max, Pathé Thuis en Viaplay

Collectie: Spider-Man

Plus- & minpunten

Samengevat de plus- en minpunten van Spider-Man:

Pluspunten Spider-Man

Regie van Sam Raimi, Tobey Maguire als Peter Parker/Spider-Man, Willem Dafoe als Norman Osborn/Green Goblin, Iconische soundtrack van Danny Elfman, J.K. Simmons als J. Jonah Jameson, "With great power comes great responsibility" speech, Emotie, Actiescènes, Sfeervol en levend (ook op de achtergrond), Eindgevecht

Minpunten Spider-Man

Misschien wat gedateerde effecten

Nuttige recensie

55 / 55 personen vinden deze recensie van Spider-Man nuttig. Vind jij deze recensie nuttig?

Ja, vind ik nuttig
Nee, vind ik niet nuttig
Andere actiefilms en -series