Pink Flamingos

1972

6
Recensie Pink Flamingos (1972)

Divine is verkozen tot 'filthiest person alive', een titel die de Marble's maar wat graag van haar willen afpakken.

Pink Flamingos is door op 18 juni 2023 beoordeeld met een 6 / 10.

Female Trouble (1974) was mijn eerste kennismaking met John Waters, dit doordat Pink Flamingos al lang op de wenslijst stond maar niet eenvoudig verkrijgbaar is. De film beviel goed waarna het verzamelen van Waters kon beginnen. Grappig detail dat dan juist de bekendste film van de 'Pope of Trash' als één van de laatste in zijn oeuvre is gezien.

Vijfentwintig jaar na release wordt Pink Flamingos gerestaureerd en voegt Waters aan het einde verwijderde scènes toe die hij op zijn zolder had gevonden. Daar komen onmisbare verhaalverklaringen voorbij die uit de release waren geknipt. De voice-over van John is daardoor nodig om grote stappen in de film te verklaren. Toch siert het de filmmaker dat hij de restauratie niet gebruikt om een nieuwe cut van zijn cultfilm te maken en daarmee trouw blijft aan zijn visie van een kwart eeuw eerder.

‘Een amateurfilm gemaakt door liefhebbers die graag willen schoppen tegen de goede smaak.’

De restauratie heeft het kijkplezier van de film vast en zeker verbetert ook al blijft de film technisch ondermaats. Pink Flamingos is een hobbyproject, een amateurfilm gemaakt door liefhebbers die graag willen schoppen tegen de goede smaak. Niet voor niets is Divine 'the filthiest person alive' en zorgt haar rivaliteit met Raymond en Connie Marble voor de nodige gore uitspattingen.

Pink Flamingos is berucht om de onsmakelijke slotscène waarin Divine echte hondenpoep eet. Maar ook vanwege de seksscène van Crackers, Cookie én een paar levende kippen. Of de fellatio van Devine en zoonlief Crackers - weer hij, het is dan ook geen verrassing dat dit de enige rol is die Danny Mills ooit zal spelen. David Lochary weet als knakworst-venter op zijn kenmerkende manier dialogen bijna poëtisch op te dreunen. Dit alles opgesomd zijn de vrouwen in de kelder van de Marble's niet eens ter sprake gekomen.

Edith Massey speelt Divine's moeder Edie, een liefhebber van eieren die haar tijd doorbrengt in een baby box. Logica is nergens te vinden en het is allemaal zo amateuristisch als wat. Het verhaal springt van de hak op de tak en terloops komt ook nog een vloek uit de lucht vallen. Door de lange statische shots met dito monologen mist de film dynamiek.

De originele trailer van vijftig jaar terug toont geen beelden van de film zelf, maar tekstkaarten en bezoekers die vertellen over de bizarre film die ze zojuist hebben gezien. Alles om bioscoopbezoekers te hypen en nieuwsgierig te maken. Pink Flamingos is dan ook niet voor iedereen geschikt, en ook geen goede film om te beginnen met het werk van John Waters.

Plus- & minpunten

Samengevat de plus- en minpunten van Pink Flamingos:

Pluspunten Pink Flamingos

Restauratie, Waters blijft zijn originele versie trouw, Het plezier straalt er vanaf, Gore beruchte scènes, Divine, David Lochary, Mink Stole en Edith Massey, Vermakelijk verhaal

Minpunten Pink Flamingos

Grote gaten in verhaal, Voice-over is nodig, Technisch ondermaats, Vloek komt uit de lucht vallen, Statische shots

Nuttige recensie

2 / 2 personen vinden deze recensie van Pink Flamingos nuttig. Vind jij deze recensie nuttig?

Ja, vind ik nuttig
Nee, vind ik niet nuttig
Andere komedies