Jim (Chris Pratt) wordt 90 jaar te vroeg uit zijn kunstmatige slaap gewekt tijdens een enkele reis op een ruimteschip. Na een jaar kan hij de eenzaamheid niet aan en besluit hij Aurora (Jennifer Lawrence) te wekken.
Passengers is door Rick Schuttinga op 30 december 2016 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Aan de basis van Passengers staat een levensgrote gewetensvraag. Mag je over andermans leven beslissen? Het antwoord zou altijd ontkennend moeten zijn. Zou moeten. Dat Passengers speelt met de verantwoorde keuze is wat de film interessant maakt en diepgang geeft.
De keuze van Aurora verdient meer tijd, al is deze wel oprecht en geloofwaardig. De onmenselijke beslissing van Jim en de daaropvolgende menselijke reactie van Aurora kloppen gevoelsmatig.
‘Mag je over andermans leven beslissen?’
Het kilometer lange ruimteschip Avalon lijkt door het bijzondere ontwerp nog imposanter. Passengers is visueel prachtig. En de soundtrack van Thomas Newman is sterk; futuristisch en klinisch.
Als het probleem op de Avalon uit de hand driegt te lopen wordt het echt spannend, zelfs als je weet dat het toch wel goed komt.
Gaat in de ontknoping wel meermaals over de rand, dan vliegen de clichés je om de oren. Zoals een 100-meter lange kabel die net één meter te kort komt - maar dan vliegt een ander koord precies voor het grijpen voorbij. Of de reanimatie. Of de groene vallei in het binnenterrein. Het is allemaal net te veel.
Het zijn gelukkig details, de negativiteit rondom Passengers is ongegrond. Ga de film gewoon zien en oordeel zelf.
Te zien op Netflix, Prime Video, HBO Max, Pathé Thuis en Viaplay
