Natuurkundelerares Marie Géquil is geen ster in haar vak, maar als op een dag de bliksem bij haar inslaat wordt ze de bovennatuurlijke Madame Hyde.
Madame Hyde is door Rick Schuttinga op 2 februari 2018 beoordeeld met een 5 / 10.
Madame Hyde klinkt interessanter dan de film uiteindelijk is. Is het een komedie, een sociaal statement of toch een fantasiefilm? De conclusie is een beetje van alles, maar dan in alles nèt niet.
‘Een beetje van alles, maar dan in alles nèt niet.’
Er gebeurt veel teveel: haar bijzondere thuissituatie, de goedaardige redding van de gehandicapte, worstelingen om de schooldag door te komen, dwalen over grasvelden als lichtgevend object en dieren in de brand steken. Zo onsamenhangend als deze opsomming klinkt, zo is de film ook.
Marie Géquil (Isabelle Huppert) is een vrouw met een gespleten persoonlijkheid. Vanwege de filmtitel is de link met Dr, Jekyll and Mr Hyde makkelijk gelegd. Maar wat heeft Madame Hyde verder omhanden? Géquil probeert studenten te interesseren voor haar natuurkundelessen. En dat lukt plotsklaps; de overgang is hier ver te zoeken.
De schooldirecteur (Romain Duris) is geinig, echt een aanwinst voor de humor. Maar de diversiteit aan thema's maakt het geheel een rommeltje en te veel blijft nietszeggend. Waar gaat Madame Hyde eigenlijk over? Dat is de eerste gedachte die in je opkomt tijden de aanvang van de aftiteling, en dat is geen goed teken.
