Buzz Lightyear (Chris Evans) probeert van een buitenaardse planeet af te komen terwijl Zurg en zijn robots op de loer liggen.
Lightyear is door Jordy Gomes op 16 juni 2022 beoordeeld met een 5,5 / 10.
In 1995 verscheen Toy Story. Hierin kreeg een kleine jongen genaamd Andy een Buzz Lightyear actiefiguur voor zijn verjaardag. Deze pop was afkomstig uit zijn favoriete film. Animatiestudio Pixar besloot om dit fictieve project officieel te produceren in de vorm van deze spin-off: Lightyear.
Een soort film in een film kun je het noemen. Een kleine Andy uit de Toy Story reeks heeft Lightyear dus net als ons in de bioscoop gezien en hij werd hierdoor fan van de Space Ranger. In 'Lightyear' probeert Buzz samen met een team een manier te vinden om van een buitenaardse planeet af te komen, terwijl de kwaadaardige Zurg en zijn robots ook op de loer liggen.
‘Lightyear is een licht vermakelijke spin-off film die het niveau van Toy Story nooit evenaart.’
Lightyear vergelijken met de kwaliteit van de Toy Story franchise is oneerlijk. Deze hoge maatstaf wordt lang niet geëvenaard. Dit is simpelweg een clichématig sciencefiction avontuur met een goed moraal en een aantal creatieve uitbarstingen op het actiefront. De film bevat één emotioneel moment zoals alleen Pixar die kan brengen, maar verder blijft Lightyear luchtig vermaak zonder vernieuwingen.
Tijdens de eerste helft was ik erg geïnteresseerd in de opzet van het verhaal. Hier zien we de geloofwaardige band tussen Buzz en zijn commandant, Hawthorne. De oprechte vriendschap tussen de twee maakt Buzz sympathiek en menselijk. Hier ontmoeten we ook Sox, de robotkat van Buzz. Hij is het meest hilarische aspect uit de film. Elke droge opmerking of aparte handeling van Sox is goud waard.
Als de focus in de tweede helft overschakelt naar de missie uitvoeren om Zurg te verslaan wordt Lightyear meer de standaard actiefilm. Inhoudelijk zijn de verrassingen opgedroogd. Alle bekende hoogte- en laagtepunten die de personages moeten ondergaan komen voorbij. Het is onderhoudend uitgevoerd, maar meeslepend wordt het nooit.
De film moet het hebben van zijn onverschrokken titelpersonage en de komische interacties tussen de (onervaren) teamleden, bestaande uit: een kluns die elke situatie erger maakt, een oudere vrouw die maar al te graag dingen wil opblazen én een meisje dat bang is om de ruimte in te gaan. Buzz moet ze opleiden en proberen te vertrouwen. De wijze les die hij gaandeweg leert is dat je zware lasten niet zelf op je schouders hoeft te dragen. Samen sta je sterker dan alleen.
Lightyear is een recht voor zijn raap sciencefiction-avontuur zonder poespas; het had verhaaltechnisch echt wat sterker gekund. Verwacht daarom geen Pixar meesterwerk of een emotionele achtbaanrit, maar ga om Buzz Lightyear te zien doen waar hij goed in is; de held uithangen.
Te zien op Pathé Thuis
