De jonge Joods-Oekraïense Jodorowsky moet zich in een klein dorpje in Chili zien te redden.
La Danza de la Realidad is door Rick Schuttinga op 16 mei 2023 beoordeeld met een 7 / 10.
La Danza de la Realidad (The Dance of Reality) is de eerste van Alejandro Jodorowsky's filmische autobiografieën. De afsluiter in het tweeluik, Poesía Sin Fin, volgt drie jaar later. De grote meester benadrukt dat het zijn persoonlijke verhaal is door af en toe achter zijn kinderlijke zelf te staan. Met zijn handen op de schouders van de jongen geeft hij een duidelijke boodschap aan de kijker om tegelijkertijd Alejandro te steunen.
De twee films horen overduidelijk bij elkaar. Brontis Jodorowsky speelt vader Jaime, Pamela Flores moeder Sara en Jeremias Herskovits het kind Alejandro; een drietal wat in Poesía Sin Fin hun verhaal vervolgt. Ondanks de vele vergelijkingen vertellen beide films een ander verhaal.
‘Een film van Jodorowsky weet toch altijd weer je interesse te wekken.’
Het is even inkomen, maar een film van Jodorowsky weet toch altijd weer je interesse te wekken. Zijn magische werelden, waarin alles kan en mag, eisen al snel je volledige aandacht op. Magisch zijn niet de shots met meeuwen op het strand, al kunnen deze erbarmelijke special effects ook een knipoog zijn naar Hitchcocks The Birds.
Discutabele scènes weet de surrealistische filmmaker creatief op te lossen - zelfs hij die alles durft en doet, en niets schuwt, heeft gelukkig zijn grenzen. Verder blijven kinderen niet gespaard, blijkt wel uit het gesleur, geduw en gesmijt met de jonge Jeremias Herskovits.
La Danza de la Realidad is heel persoonlijk, nog meer dan Poesía Sin Fin. Juist omdat het hier gaat om een kind wat zoekt naar bewondering en vaderlijke liefde. Niet meer dan een beetje aandacht en genegenheid is wat Alejandro vraagt. Deze film lijkt daarmee, als ook de ander in het tweeluik, onderdeel te zijn van een verwerkingsproces van Jodorowsky's moeilijke relatie met zijn vader.
