Finding Dory is de nieuwste telg in de Pixar-familie. De sequel op Finding Nemo vertelt het verhaal van Dory, een vergeetachtige vis die haar ouders verloor en ze nu wil terugvinden, met een avontuurlijke zoektocht als gevolg.
Finding Dory is door Jesse Gryson op 29 juni 2016 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Sinds Toy Story maken de Pixar films deel uit van het collectieve geheugen van een generatie. Al een twintigtal jaar maken ze jaarlijks een film die zeer goed ontvangen wordt; talent genoeg dus. Waarom grijpen ze de laatste jaren dan zo vaak naar sequels? Sinds Toy Story 3 hebben ze jammer genoeg het geld geroken, geld dat ze kunnen opstrijken zonder het creatieve werk te doen dat bij een originele film komt kijken.
Vergeleken met sublieme films als Wall-E en Ratatouille lijkt dit op een ordinaire sequel die evengoed van een andere studio had kunnen komen. Misschien ligt de lat heel hoog, maar we weten nu eenmaal waar Pixar toe in staat is, en het is zo spijtig om te zien dat ze inspiratieloze films als Dory maken.
Begrijp me niet verkeerd: er valt veel fun te beleven met deze film. De personages zijn grappig, goed geschreven en zoals altijd prachtig geanimeerd, maar het miste een hart, een element dat je in elk van hun originals terugvindt. Vorig jaar maakten ze nog Inside Out, letterlijk een rollercoaster van emoties. Aan de andere kant zullen de fans deze zeker kunnen smaken, en kinderen kunnen zich er ook mee amuseren. Leuke film, maar uiteindelijk een teleurstelling.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
