Dolittle (Robert Downey Jr.) en zijn nieuwe leerling gaan met hun dierenvrienden op reis naar een mysterieus eiland. Hier moeten ze een vrucht zien te bemachtigen die mogelijk het leven kan redden van de Koningin.
Dolittle is door Jordy Gomes op 17 januari 2020 beoordeeld met een 3 / 10.
De trailers van Dolittle maakten al duidelijk dat je geen hoogstaande kwaliteit hoeft te verwachten, maar compleet in shock de zaal verlaten? Wie had dat gedacht. Voor elk sprankje originaliteit gooit Hollywood er een lakse remake uit om de balans te houden. Dit was een ongemakkelijke zit dat verder verantwoordelijk was voor verveling, een groot aantal ergernissen en een doodste stilte van het publiek.
‘Je kunt beter dieren gaan bekijken in de dierentuin.’
We zien hoe Robert Downey Jr. dierengeluiden loopt te maken en tegelijk een soort halfbakken impersonatie doet van Johnny Depp, compleet met zijn eigenaardige trekjes. De acteur is duidelijk verkeerd gecast in de titelrol en moet zich na zijn Iron Man carrière juist richten op dramatisch werk, zoals in The Judge (2014). Het niveau van Dolittle wordt verder naar beneden gehaald dankzij peuter- en kleuterhumor. Een draak die scheten laat, een tijger die in zijn 'Barry-ballen' wordt getrapt en de lijst gaat maar door. Misschien dat de allerkleinste hier enige vorm van entertainment uit kunnen halen (ik betwijfel het), maar voor ieder ander is dit een sleur om doorheen te komen.
Een middelmatige avonturenfilm met hier en daar wat leuke elementen, meer hoefde dit niet te wezen. Dolittle wist wonderbaarlijk genoeg zwaar daaronder te vallen. Het enige lichtpuntje is de openingsscène van hooguit drie minuten. Deze is volledig geanimeerd en bevat naast een creatieve stijl ook felle kleuren en een prettige vormgeving. Waarom ze de gehele film niet zo hebben gedaan is mij een raadsel. Want hoe het er nu voorstaat kun je beter dieren gaan bekijken in de dierentuin.
Te zien op Pathé Thuis
