Doctor Strange moet nieuwkomer America Chavez beschermen tegen kwaadaardige krachten, terwijl het gehele multiversum op het spel staat.
Doctor Strange in the Multiverse of Madness is door Jordy Gomes op 6 mei 2022 beoordeeld met een 7 / 10.
Het gezamenlijke Marvel filmuniversum gaat al heel wat jaren mee. Dat de eerste Doctor Strange dateert uit 2016 bewijst maar weer hoe snel de tijd verloopt. Ondertussen is Strange opgedoken in twee Avengers-films en recent nog in Spider-Man: No Way Home (2021). Vanwege de gebeurtenissen uit laatstgenoemde film én de Disney+ serie Loki, is het multiversum nu geopend en rijp om ontdekt te worden. Dit is de insteek van Doctor Strange in the Multiverse of Madness.
Regisseur Sam Raimi (bekend van de originele Spider-Man trilogie) staat aan het roer voor misschien wel de eerste Marvel productie met 'horror-achtige' elementen. De grens opzoeken en tegelijk proberen om voor een breed publiek een film te maken is geen gemakkelijke taak. Ze komen met een hoop weg (jumpscares, meer bloed, demonen etc.) en ook de implicaties van bepaalde gebeurtenissen laat een impact achter, zonder dat je daadwerkelijk iets hoeft te tonen op het scherm. De film probeert de duistere kant op te gaan, maar het is nog niet gelukt om de juiste balans te vinden. Zichzelf volledig overgeven aan het horrorgenre gebeurt helaas nooit, aangezien de typische Marvel humor ook hier weer aanwezig is om het luchtig genoeg te houden voor de massa. We zijn er nog niet helemaal.
‘In the Multiverse of Madness is een gehaaste achtbaanrit met leuke eigenschappen, maar verder blijft het redelijk oppervlakkig.’
Waar Doctor Strange in the Multiverse of Madness in uitspringt is zijn artistieke stijl. Raimi's unieke camerabewegingen en scène overgangen zijn met mate aanwezig om deze film te voorzien van persoonlijkheid. Wanneer Doctor Strange een gevecht aangaat met muzieknoten en de soundtrack hier ook op inspeelt wist ik meteen: dit is een creatieve toevoeging van Raimi. De regisseur staat bekend om zijn apartheid en heeft een achtergrond in horror, waardoor het visuele schouwspel geloofwaardig overkomt. Dit was absoluut de juiste man voor de taak.
Verbazend genoeg staat ook Wanda in het middelpunt. Op Strange na is zij het hoofdpersonage en het is net zoveel haar film als die van Doctor Strange. Wanda is zoekende naar antwoorden binnen de kwaadaardige kant van magie en geeft zichzelf over aan haar Scarlet Witch-persona. Ze heeft alles over om herenigd te worden met haar kinderen en maakt hierdoor slechte keuzes. Deze hebben gevolgen voor het gehele multiversum.
De basis voor het verhaal is dat Wanda achter nieuwkomer America Chavez aanzit. Iemand met de kracht om naar een ander universum te springen. De film raast door het plot heen zonder de personages te voorzien van karakterontwikkeling. Chavez is hier het beste voorbeeld van: ze speelt een grote rol vanwege haar krachten die nodig zijn om het plot vooruit te brengen, maar echt diepgang krijgt ze niet. Zelfs Doctor Strange leert weinig nieuws en de boodschap die Wanda meekrijgt, hoewel mooi, is bijna een herhaling uit het eind van WandaVision. Het is allemaal meer van hetzelfde.
De filmtitel en hoe deze wordt gebruikt stelt ook een beetje teleur. Het is 'The Multiverse of Madness' maar op een korte montage na, waarin Strange door verschillende universum's valt, bezoeken we weinig verschillende plekken en een echt gekkenhuis wordt het nooit. We blijven hangen in één universum, waar de Illuminati wordt geïntroduceerd. Een groep die van oorsprong in de stripboeken bestaat met bekende Marvel-personages als leden. Uiteraard zal ik niet verklappen welke herkenbare gezichten er voorbijkomen, maar als fan word je positief verrast. Al ben ik wel nieuwsgierig naar de reacties op bepaalde situaties, voornamelijk hoe deze personages in het plot worden verwerkt.
Vanwege een gebrek aan emotionele diepgang weet In the Multiverse of Madness voor mij nooit tot Marvel's beste werk te ontstijgen. Het is een gehaaste achtbaanrit met genoeg actie om je te vermaken, maar weet wel dat de rest oppervlakkig blijft. Het is meer stijl dan inhoud. Gelukkig zorgt Raimi's creativiteit ervoor dat het op visueel vlak goed zit. Zijn unieke flair en de inclusie van een duister randje maakt deze tweede Doctor Strange film evengoed een leuke wegkijker.
Te zien op Disney+
