Jaren na de oorlog met de mensheid is Jake Sully (Sam Worthington) een volwaardig lid geworden van de Na'vi en heeft hij een gezin gesticht met Neytiri (Zoe Saldaña). Wanneer een vreemde ster aan de hemel de nieuwe menselijke kolonisatiemissie van Pandora aankondigt worden de inheemse Na'vi gedwongen om de wapens weer op te pakken.
Avatar: The Way of Water is door Vince Christiaans op 20 december 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Nog voordat Avatar in december 2009 naar de top van best verdienende films ooit raasde beloofde regisseur James Cameron al dat er meerdere sequels in de maak waren. Niet alleen omdat het verhaal smeekte om vervolgd te worden, maar ook omdat de creatie van de digitale planeet Pandora zo'n enorme investering bleek te zijn dat die alleen via meerdere vervolgen kon worden afbetaald. Avatar: The Way of Water is de eerste van de vier(!) aangekondigde sequels.
Net als zijn voorganger is The Way of Water voornamelijk een technisch hoogstandje. De visuele effecten - met name de motion-capture technieken - hebben sinds de release van de originele film flinke sprongen gemaakt. Water, vuur en gezichten zijn stuk voor stuk verraderlijke elementen voor digitale effecten en worden hier niet alleen levensecht geanimeerd, maar ook gecombineerd. Pandora en haar inwoners weten net als in 2009 te overtuigen en te boeien.
‘Als je de mogelijkheid hebt om Avatar: The Way of Water te zien in 2D zonder HFR, dan is dit van harte aan te raden.’
Dat betekent helaas niet dat elke technologische ontwikkeling zo'n succes is. The Way of Water bevat namelijk heel wat scènes die worden vertoond in HFR. In plaats van de traditionele projectiewijze van 24 frames per seconde worden deze segmenten weergegeven in 48 frames per seconde. Het resultaat zijn actiescènes die versneld lijken te worden afgespeeld en die eruit zien alsof ze direct uit een goedkope videogame zijn geplukt.
Het doel van de verdubbelde framerate is om de beelden vloeiender te laten lijken. Hetgeen voorbij gaat aan het principe dat film er het meest cinematisch uitziet in 24 frames per seconde. Tenzij regisseurs hun films er goedkoop en nep uit willen laten zien lijkt het er toch op dat HFR alleen is weggelegd voor computergames en natuurdocumentaires. Als je de mogelijkheid hebt om Avatar: The Way of Water te zien in 2D zonder HFR, dan is dit van harte aan te raden. Hoe ouderwets het ook mag klinken; 2D blijft het beste medium voor de bioscoopfilm.
Met al deze technologische sprongen is het geen verrassing dat de verhaalontwikkeling links is komen te liggen. Net als bij het origineel is storytelling ondergeschikt gemaakt aan de effecten. Het plot is gerecycled uit talloze pulpromannetjes, films en series waardoor je bijna instinctief weet wat er komen gaat. Cameron's vertelling is zo eenvoudig dat het wel een bewuste keuze moet zijn. Wellicht in de hoop dat de kijker zich kan bezighouden met het bewonderen van Pandora's flora en fauna zonder zich zorgen te hoeven maken over een ingewikkeld plot.
De zwakte van het verhaal deelt The Way of Water met zijn voorganger en is tevens de reden waarom dit vervolg erg vaak in herhaling valt. Hoewel het plot anders gestructureerd is blijven de sleutelmomenten voorspelbaar. We volgen Sully en zijn kroost terwijl zij de tradities van een nieuwe Na'vi clan onder de knie krijgen, een tragedie doet zich voor en dan is het tijd om de boze mensen een lesje te leren. Leuk om te zien, maar hoe vaak kun je een helikopterpiloot doorboren met een pijl voordat de lol ervan af is?
Cameron slaagt er zelfs in om sommige scènes uit het eerste deel simpelweg te kopiëren door de herintroductie van de gesneuveld schurk Quaritch (Stephen Lang). Zijn geheugen is via sciencefictionmagie geïmplanteerd in het lichaam van een Na'vi, waardoor de herrezen Quaritch, net als Sully, bekend moet raken met zijn nieuwe lichaam en zijn connectie met Pandora. Uit de eerste film weten we namelijk dat elke Na'vi over een soort USB-staart beschikt waarmee ze contact kunnen maken met alle levende wezens op de planeet*.
* Hierbij rijst de vraag of er op Pandora ook zoiets bestaat als een SOA en wat voor een effect dit heeft op het ecosysteem. Misschien een idee voor die andere drie sequels?
Daarnaast verweeft Cameron een aantal familieconnecties in het verhaal om het drama op te voeren, maar ook hiermee doet hij niets anders dan het meest voor de hand liggende. De verdere vervolgen zijn gedwongen om meer energie te besteden aan de verhaallijnen om de interesse van kijker vast te blijven houden. Zoals het staat is Avatar: The Way of Water meer van hetzelfde. Ga de film vooral zien voor de prachtige visuele ervaring, maar verwacht geen diepere betekenis naast de ecologische boodschap die James Cameron al vanaf het begin van deze franchise uitdraagt.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
