Jake Sully en zijn familie moeten schuilen bij een Na'vi waterclan, aangezien de mensen uit zijn op wraak.
Avatar: The Way of Water is door Jordy Gomes op 15 december 2022 beoordeeld met een 8 / 10.
James Cameron's Avatar (2009) was dit jaar opnieuw in de bioscoop met een vernieuwde 4K upgrade. Door deze nogmaals te zien op het witte doek kreeg ik hernieuwde waardering voor de film. Het is nog steeds een geweldige blockbuster met betere visuele effecten dan veel werk dat vandaag wordt geproduceerd. Dankzij dit bioscoopbezoek groeide mijn enthousiasme voor Avatar: The Way of Water enorm. Weet Cameron wederom te verrassen?
Het heeft dertien jaar mogen duren voordat dit vervolg verscheen. Wat voornamelijk komt door de technologische ontwikkelingen die nodig waren om het geheel naar wens te maken. James Cameron en zijn team kregen de taak om motion-capture pakken te ontwikkelen voor de onderwaterscènes. De acteurs moesten leren duiken en veel is écht onderwater opgenomen - met een indrukwekkend eindresultaat als gevolg. Het is soms lastig om de realistische én computer-gegenereerde beelden van elkaar te onderscheiden. De samensmelting is feilloos.
‘The Way of Water is een visueel spektakel dat de zintuigen prikkelt.’
De onderwaterwereld ziet er beeldschoon uit. Deze scènes bevatten de nodige diepte - wat goed wordt gecomplimenteerd door de 3D. Het voegt daadwerkelijk wat toe aan de kijkervaring. In vrijwel elk shot is CGI aanwezig, aangezien de film maar een handjevol mensen bevat. De rest wordt bevolkt door de blauwe Na'vi en alle unieke wezens die leven op Pandora. Dat de kwaliteit van de visuele effecten - tijdens de drie uur durende film - zo op peil blijft is uitzonderlijk knap. Wel moet je even wennen aan het afwisselen tussen de 'normale' beelden en de HFR (Higher Frame Rate).
Net als in zijn voorloper is ook hier het verhaal flinterdun. Een doorlopend plot is niet aanwezig; het is meer een aaneenschakeling van conflicten die zich opstapelen. Slechteriken zitten achter Jake Sully aan, terwijl hij en zijn familie onderduiken bij een nieuwe Na'vi clan aan het water. Zo kom je uit bij de filmtitel; de Sully-familie moet namelijk 'de weg van het water' leren. Aan dit leerproces kun je de ecologische en spirituele boodschap weer terugkoppelen.
Het watervolk heeft een eigen manier van leven, met andere regels en eigenaardige zeezoogdieren. De film neemt zijn tijd om zich te verdiepen in het doen en laten van deze nieuwe cultuur. Ook hier staat de connectie tussen de Na'vi en de natuur centraal. Het respect dat ze hebben voor alles wat leeft blijft bijzonder mooi om naar te kijken. Neem bijvoorbeeld de band die ontstaat tussen Lo'ak en een walvisachtig wezen. Dat je zo met hen kan meeleven bevestigd hoe goed James Cameron is in het creëren van een tastbare wereld.
Het eind van zijn voorganger was haast een mens tegen natuur oorlogsfilm, terwijl hier wordt gekozen om het wat meer intiem te houden. Dit komt mede doordat onze twee hoofdpersonages nu zelf ouders zijn en zich zorgen moeten maken om hun kroost. De spanning komt dan ook voort uit de beangstigende situaties waar zij zich in bevinden. Uiteindelijk loont het dat de film zoveel aandacht geeft aan hun familiedynamiek - daardoor pakt dit vervolg een stuk persoonlijker uit.
De deur wordt ditmaal opengelaten voor een potentieel vervolg. Mocht ook dat derde deel succesvol zijn, dan heeft James Cameron de plannen voor een vierde én vijfde deel al klaarliggen. Met Avatar: The Way of Water zet hij een stap in de goede richting om zijn complete visie te realiseren. De film prikkelt de zintuigen en tovert prachtige beelden op het scherm, terwijl het karakterwerk ook meer aandacht krijgt. Dit is precies wat een goed vervolg moet doen.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
