Astronaut Roy McBride (Brad Pitt) moet zich een weg zien te banen door de ruimte voor een geheime missie met betrekking tot zijn vader (Tommy Lee Jones).
Ad Astra is door Jordy Gomes op 20 september 2019 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Het universum, het sterrenstelsel waarin wij leven, de leegte van de ruimte, onderwerpen die altijd een fascinatie hebben opgeroepen. De normale burger zal dit zelf nooit ervaren, vandaar dat films met dit soort concepten mij aanspreken. Ad Astra is een visueel plaatje met een realistische vertoning van de ruimtevaart en toont een eventueel mogelijke toekomst voor de mensheid.
‘De visuele vormgeving en de scènes in de ruimte zijn wonderbaarlijk neergezet.’
Astronauten worden klaargestoomd met een barrière om zich heen wat betreft gevoelens en emotionele banden. Zoals Ryan Gosling vorig jaar neerzette in First Man (2018) maakt Brad Pitt gelijkwaardige indruk met hetzelfde ingetogen acteerwerk. Door middel van een voice-over komt de gedachtengang van Pitt toch binnen bij de kijker, waardoor zijn keuzes begrijpelijker worden. De visuele vormgeving en de scènes in de ruimte zijn wonderbaarlijk neergezet en duidelijk een groot verkooppunt voor de film. Het strakke camerawerk en de overzichtelijke regie dragen hieraan bij en laat zowel de pracht als leegte zien van de ruimte.
Ad Astra is een ambitieus project, bovenal op het visuele vlak. Soms ook te ambitieus voor zijn eigen bestwil. Zo opent de film sterk, maar de potentie en interessante opbouw worden helaas niet ingelost. Verhaaltechnisch is dit vader/zoon verhaal vrij oppervlakkig en er mist een emotionele connectie. Ad Astra is voor de enthousiaste ruimteliefhebber echter wel een kijkje waard, maar de zoektocht naar een modern sciencefiction-meesterwerk zet zich nog voort.
Te zien op Netflix, Disney+, Pathé Thuis en Videoland
