Seriemoordenaar Cletus Kasidy (Woody Harrelson) wordt geïnterviewd door Eddie Brock (Tom Hardy) en hij weet te ontsnappen. Waarnaar Cletus een kwaadaardige symbioot krijgt om zo een bloedbad aan te richten op de wereld.
Venom: Let There Be Carnage is door Jordy Gomes op 25 oktober 2021 beoordeeld met een 5,5 / 10.
Sony is nog steeds in het bezit van Spider-Man en al zijn gerelateerde personages. Om mee te liften op het succes van het superhelden genre kwamen ze op het idee om een film te maken van Spider-Man's meest bekende slechterik, Venom (2018). Dit grote succes zou niet alleen de deur openen voor dit vervolg, maar nog meer projecten voor vijanden van Spider-Man staan hierdoor nu op de planning - zoals Morbius (2022) en Kraven the Hunter (2023). Naar mijn mening onnodige films die zonder de aanwezigheid van Marvel's meest bekende superheld weinig recht hebben om te bestaan.
Ik ben dan ook geen fan van de Venom film (2018) die we kregen voorgeschoteld. Het plot was cliché, flauwe humor was er in overvloed en het personage van Venom was compleet omgetoverd - niet langer de angstaanjagende slechterik met woedeproblemen, maar een soort underdog die de wereld moest redden van een andere symbioot. Ik moest me erbij neerleggen dat deze interpretatie van Venom praktisch niks te maken had met de stripboeken. Hierdoor kon ik dit vervolg, Let There Be Carnage wel benaderen met een andere kijk.
‘Naar mijn beleving zul je vaker Let There Be Carnage uitlachen om zijn stupiditeit dan daadwerkelijk lachen om de grappen die worden gemaakt.’
Alle elementen uit zijn voorganger worden hier verdubbeld, zowel goed als slecht. Dat betekent meer humor (soms tenenkrommend slecht), meer actiescènes, meer heerlijk overdreven acteerprestaties, meer superhelden-clichés, enzovoort. Desondanks kan ik eerlijk bekennen dat dit vervolg meer vermaak weet te bieden dan gedacht, mede doordat de film zelfbewust is en zichzelf totaal niet serieus neemt. Naar mijn beleving zul je vaker Let There Be Carnage uitlachen om zijn stupiditeit dan daadwerkelijk lachen om de grappen die worden gemaakt. Het is hoe dan ook entertainment te noemen.
Wederom is het beste element de relatieproblemen tussen Eddie Brock en Venom. De film is haast te omschrijven als een romantische komedie tussen mens en symbioot. Ze gaan met elkaar om als een getrouwd stel, maken ruzie, gaan uit elkaar en zoeken erkenning en liefde van de ander. De twee zien bekvechten creëert soms (onbedoelde) lachwekkende situaties, maar deze invalshoek maakt de film wel constant amusant om naar te kijken.
Hiernaast heeft Woody Harrelson duidelijk plezier met zijn rol als seriemoordenaar Carnage. Een favoriet personage die eindelijk tot leven komt op het grote scherm. Ondanks wat gesleutel aan zijn karakter wordt Carnage best redelijk neergezet. Het is daarom jammer dat de film niet koos voor de bloederige aanpak waar hij zo om bekend staat. Hierdoor lijkt alle chaos die Carnage aanricht vrij tam voor het oog.
Uiteindelijk is Venom: Let There Be Carnage kwalitatief gezien niet veel beter dan zijn voorganger, maar de uitvoering bevat zoveel meer absurditeit dat het eindresultaat iets leuker uitpakt. Zet je verstand op nul en ga zonder verwachtingen naar deze B-superheldenfilm en wie weet kom je dan toch met een kleine glimlach de zaal uit.
Te zien op Pathé Thuis
