De overgebleven groep speelgoed van Andy komt onverwachts terecht in een kinderopvangcentrum waar alles prachtig lijkt. Echter wordt deze plek al snel een gevangenis.
Toy Story 3 is door Jordy Gomes op 15 juni 2022 beoordeeld met een 10 / 10.
Toy Story (1995) heeft een permanente stempel achtergelaten op de filmgeschiedenis. Dit is niet alleen het project waar het voor animatiestudio Pixar allemaal mee begon, maar ook de eerste speelfilm die volledig werd geproduceerd door middel van computeranimatie. Kort daarna verscheen Toy Story 2 (1999), die wonderbaarlijk genoeg dezelfde hoogtes evenaarde. Vervolgens was het een lange tijd stil, tot Toy Story 3 (2010) liet zien hoe je een verhaal moet afsluiten.
De meest briljante zet die Toy Story 3 kon maken is dat het verhaal zich net zoveel jaar later afspeelt als de tijd die verstreken is in de echte wereld. Alle kinderen die Toy Story bekeken aan het eind van de jaren '90 zijn nu net zo oud als de jongvolwassen Andy in de film, die zich klaarmaakt om naar de universiteit te gaan. Toy Story 3 gaat dan ook voornamelijk over accepteren dat je ouder wordt, toegeven dat dingen veranderen, de angst hebben om achtergelaten te worden én het loslaten van je kinderjaren.
‘Toy Story 3 is avontuurlijk, komisch, spannend én emotioneel. Kortom: de perfecte animatiefilm.’
Onze bekende personages liggen al jaren in een speelgoeddoos stof te verzamelen en verlangen naar de tijd waarin Andy dagelijks met ze speelde. De grote hoeveelheid speelgoed is uitgedund tot een handjevol personages. Kleine details die laten zien hoe realistisch en serieus Pixar dit onderwerp aanpakt. Want laten we eerlijk zijn, hoeveel van jouw ouderlijke speelgoed heb je nog in huis? Uiteindelijk belanden Andy's poppen door een misverstand in Sunnyside - een kinderopvangcentrum waar ze dagelijks de aandacht krijgen die ze zo hebben gemist, althans..
Het kleurrijke Sunnyside Daycare verandert al snel in een nachtmerrie. Peuters gaan te hardhandig om met het speelgoed en 's avonds wordt het kinderopvangcentrum omgetoverd tot een gevangenis, onder toezicht van Lotso de roze knuffelbeer. Het avontuur dat volgt is verrassend duister, maar bevat ook de juiste hoeveelheid humor om de afweging in balans te houden. Het is fantastisch om te zien hoe het plan samenkomt om uit deze gevangenis te ontsnappen. Dat genres als komedie, drama en thriller zo vlekkeloos samengaan in een animatiefilm voor jong en oud moet geprezen worden. Iedereen kan hier iets uithalen.
De emoties bespreken die door mij heengaan tijdens het eind van Toy Story 3 kan alleen door het in detail te belichten. De laatste act van de film is op te delen in twee stukken; de daadwerkelijke climax op de vuilnisstort én de epiloog die het verhaal van Andy met een lach en een traan afsluit.
Wanneer de groep speelgoed belandt op de vuilnisstort zien we het meest indrukwekkende moment uit de film, zonder een gesproken woord uit te spreken. Alle favoriete personages uit je jeugd: Woody, Buzz, Mr. Potato Head, Hamm, Rex, etc. delen een blik, pakken één voor één elkaars handen vast en accepteren hun lot dat ze de dood tegemoetgaan. Het is grauw, gewaagd en betreurend.
Deze scène is zo goed in beeld gebracht dat je hart sneller begint te kloppen van de zenuwen. Het ultieme bewijs dat je honderdprocent meeleeft met deze plastic actiefiguren, die dankzij hun sterke karakters zijn uitgeroeid tot personages van vlees en bloed. Omdat Pixar die extra stap durft te nemen is Toy Story 3 rijk aan dit soort onvergetelijke momenten. Dat de speelgoedvrienden vervolgens niet echt het loodje leggen zal geen verrassing zijn, maar dit emotionele moment staat nog steeds als een huis.
Hoevaak ik Toy Story 3 ook bekijk, de afscheidsscène raakt me keer op keer weer. Hier kan ik het niet drooghouden. Andy vindt een nieuw thuis voor zijn speelgoed bij verlegen meisje Bonnie. Voordat hij weggaat speelt hij nog een laatste keer met zijn oude vrienden. Elk stuk speelgoed krijgt een korte samenvatting van Andy, waarin duidelijk wordt hoeveel ze voor hem (en voor jou als kijker) betekenen.
Hier komen de centrale thema's van de film tot zijn conclusie. De groep speelgoed moet accepteren dat Andy volwassen is geworden en hem loslaten. Terwijl Andy zowel letterlijk als figuurlijk afscheid neemt van zijn kinderjaren door het speelgoed achter te laten. Het is een poëtisch mooi eind, schitterend uitgevoerd en uitermate ontroerend.
Toy Story 3 is één van me favoriete (animatie)films. Geen ander weet emotioneel gezien zoveel met me te doen. Ik was sceptisch dat het perfecte eind van de trilogie zou worden aangetast met de komst van Toy Story 4 (2019), maar zelfs deze wist de gevoelige snaar te raken door Woody's zoektocht naar een nieuw doel in zijn leven te belichten. Bedankt Pixar, voor de consistent hoge kwaliteit van de Toy Story-reeks en alle leuke herinneringen met deze geliefde personages.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
