Thor (Chris Hemsworth) probeert Gorr (Christian Bale) te stoppen in zijn wraakactie om de goden te vermoorden.
Thor: Love and Thunder is door Jordy Gomes op 9 juli 2022 beoordeeld met een 5,5 / 10.
De Thor films behoorden nooit tot Marvel Studios beste werk. Toen regisseur Taika Waititi aan het roer kwam van het derde deel, Thor: Ragnarok (2017), kreeg Thor een schop onder zijn kont en werd de franchise nieuwe energie ingeblazen. Neem het materiaal niet serieus en maak er een heuse komedie van, bleek de instelling te zijn. Persoonlijk vond ik Ragnarok amusant, maar een balans tussen de dramatische en komische momenten ontbrak zeker.
Thor: Love and Thunder is qua komedie precies hetzelfde als Ragnarok, dus wees daarop voorbereid. De film bevat veel grappen die soms te lang doorgaan en daardoor wat ongemakkelijk worden. Flauwe humor, zoals een paar schreeuwende geiten of Thor's hamer die jaloers is, zijn geinig voor één keer, maar worden vervolgens meerdere keren herhaald waardoor de grap verloren gaat. Dit is typische Taika humor - leuk met mate en je zult geheid een keer lachen, maar met overschot aanwezig waardoor het zijn impact verliest.
‘Bevat wederom een overschot aan flauwe humor en verliest hierdoor zijn impact.’
Desondanks denk ik dat Love and Thunder de humor beter balanceert met drama dan zijn voorganger. De openingsscène met slechterik Gorr is een goed voorbeeld hiervan. Een sterke introductie voor zijn personage dat serieus wordt overgebracht. Vrijwel alles omtrent Gorr is fantastisch, zoals het zwart-wit gevecht in het schaduwrijk. Dit is een sympathieke vijand met een duidelijke motivatie voor zijn daden. Stiekem sta je zelfs een beetje achter zijn ideologie dat de wereld beter af zou zijn zonder de goden. Christian Bale heeft duidelijk plezier in zijn rol, maar krijgt nét te weinig schermtijd om een blijvende indruk achter te laten.
De terugkeer van Jane (Natalie Portman) en hoe zij in het verhaal wordt verwerkt is een beetje makkelijk, maar zodra het avontuur start is de chemie tussen Thor en Jane aanstekelijk charmant. Tevens wordt Jane's plot, met betrekking tot haar ziekte, regelrecht overgenomen uit de stripboeken en hieruit komt oprechtheid naar voren. Nadat de bombastische climax is afgelopen is het daadwerkelijke eind dan ook kleinschalig mooi. Absoluut 'anders' voor een superhelden film.
Toch moet gezegd worden dat naast het onverwachte eind dit de zoveelste Marvel film is die de formule hanteert. Je weet precies wat je krijgt voorgeschoteld; actie, komedie, veel CGI en spektakel, maar uiteindelijk ben je dit eindproduct binnen een week weer vergeten. Jane's verhaal en slechterik Gorr maken Thor: Love and Thunder een kijkje waard - want verder is dit meer van hetzelfde, simpele popcornvermaak waar Marvel grotendeels om bekendstaat. Het is aan jou om te bepalen of je er al genoeg van begint te krijgen.
Te zien op Pathé Thuis
