Nadat de aartsvijand Morgoth is verslagen lijkt de vrede eindelijk te zijn teruggekeerd in Midden-aarde. Toch zet de elf Galadriel (Morfydd Clark) haar zoektocht voort naar Morgoth's rechterhand; de sluwe magiër Sauron.
The Rings of Power - Seizoen 1 is door Vince Christiaans op 29 oktober 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Zelfs kijkers die alleen bekend zijn met de filmversies van The Lord of the Rings en The Hobbit weten dat de wereld die J.R.R. Tolkien een enorm uitgebreide historie kent. Naast de bovengenoemde boeken liet de schrijver een hoop werken na die zelfs de meest obscure details van Midden-aarde onder de loep namen. Een deel van deze teksten werd door Peter Jackson al gebruikt om zijn Hobbit-verfilming uit te breiden tot drie ellenlange films, maar zelfs daarna bleef er een reusachtige hoeveelheid onverfilmd materiaal over.
Aangezien de roep naar content inmiddels groter is dan de macht van Sauron's ring was het slechts een kwestie van tijd voordat Tolkiens werk gemijnd zou worden door een van de streamingsdiensten. Na een lange strijd én een enorme zak geld ging Amazon uiteindelijk aan de haal met de televisierechten. Onder leiding van showrunners J. D. Payne en Patrick McKay zou de nieuwe serie zich richten op de voorgeschiedenis van een handjevol sleutelpersonages uit The Lord of the Rings.
‘Bij het beginnen aan The Rings of Power is het niet meer dan eerlijk om de makers het voordeel van de twijfel te gunnen.’
Zodoende speelt The Rings of Power zich duizenden jaren voor de gebeurtenissen uit de bekende trilogie af. Onze ankerpunten zijn de jonge versies van Galadriel (Morfydd Clark) en Elrond (Robert Aramayo); beide lid van het lang houdbare elfenras. Daarnaast duiken er natuurlijk meerdere herkenbare locaties, wezens en personages op in de serie wiens aanwezigheid ik hier liever niet verklap.
Officieel is The Rings of Power niet verbonden met Peter Jackson's films. Toch zorgen Payne en McKay ervoor dat de look van Midden-aarde niet al te veel afwijkt van wat we gewend zijn. Net als de films is deze serie grotendeels opgenomen in Nieuw-Zeeland. In dat opzicht is The Rings of Power net zo'n lust voor het oog en, hoewel de muziek niet van hetzelfde kaliber is als die van Howard Shore, weet componist Bear McCreary de serie te voorzien van een bekoorlijk achtergrondgeluid.
Bij het beginnen aan The Rings of Power is het moeilijk om de eerdere films niet aan te halen ter vergelijking. Het is daarom niet meer dan eerlijk om showrunners Payne en McKay het voordeel van de twijfel te gunnen. De films van Peter Jackson zijn immers van zulke kwaliteit dat ze haast niet te evenaren zijn, daarnaast heeft dezelfde regisseur met zijn Hobbit-films laten zien dat Tolkiens materiaal niet altijd garant staat voor goud.
The Rings of Power beslaat verschillende verhaallijnen. Vooral in de eerste helft van dit seizoen vallen de zwakkere plotlijnen meteen op. Vooral de avonturen van de elf Arondir (Ismael Cruz Córdova) en zijn menselijke liefje Bronwyn (Nazanin Boniadi) zijn zelden boeiend. Pas wanneer Arondirs pad zich kruist met dat van Galadriel begint het overkoepelende verhaal zich te onderscheiden en kun je zien hoe de schaakstukken langzaam richting de plekken bewegen die we herkennen uit The Lord of the Rings.
Galadriels aandeel in de serie wordt getypeerd door de overdreven serieuze toon die we kennen uit zoveel andere fantasyfilms en -series. Terwijl Galadriel blijft doordrammen over het einde der tijden en de terugkeer van een het grote kwaad, leeft de serie op wanneer het perspectief zich richt op de harfoots. Deze kleine nomaden zijn de voorouders van de hobbits en hun kleinschalige zorgen voorzien de serie een het broodnodige sprookjeselement.
Daarnaast kunnen de dwergen niet ontbreken. De haat-liefdeverhouding tussen de dwergenprins Durin (Owain Arthur) en de elf Elrond is het komische hoogtepunt uit The Rings of Power. Zoals we van dwergen gewend zijn bromt Durin zich een weg door zijn verhaallijn, terwijl hij op de belangrijkste momenten laat zien dat er onder die warboel van baard en brom een ware vriend verscholen gaat. Hier laten Payne en McKay zien dat ze weten hoe ze met de lichtzinnige kant van Tolkien om moeten gaan.
Wat is dan het oordeel? Het staat vast dat de serie een genot is om naar te kijken. Daarentegen laat de verhaalvertelling hier en daar te wensen over, maar als onofficiële prequel voor de filmserie is The Rings of Power dan weer verrassend effectief. Vooral wanneer de belangrijkste personages samenkomen vindt dit eerste seizoen de juiste balans tussen expositie en actie. Kenners van Tolkiens boeken zullen vast meer minpunten kunnen vinden, maar voor iedereen die graag nog eens een uitstapje maakt naar Midden-aarde biedt The Rings of Power precies wat ze nodig hebben.
Te zien op Prime Video
