Rien (Hans van Tongeren), Hans (Maarten Spanjer) en Eef (Toon Agterberg) zijn drie jonge vrienden die verbonden met elkaar zijn vanuit hun liefde voor motorcross, wat dient als hun uitweg van hun bestaan in de arbeidersklasse. Fientje (Renée Soutendijk), de wispelturige jonge vrouw van de snackcar waar ze alledrie een oog op hebben, peilt wat ze te bieden hebben.
Spetters is door Phil Haar op 19 november 2023 beoordeeld met een 6 / 10.
Deze beruchte film van Paul Verhoeven stond in Nederland bekend om de opschudding die het veroorzaakte, van demonstraties bij de bioscopen waarin bezoekers werden afgeraden er naartoe te gaan tot actiegroepen die zijn opgericht om deze film in zijn geheel te verbieden. Het staat in het teken van grof taalgebruik, zinloos geweld en als we heel eerlijk zijn is deze film ook absoluut een softcore pornofilm. Dat er vanuit de samenleving verzet zou zijn tegen de inhoud van een film als dit is helemaal niet zo vreemd.
Inmiddels zijn deze aspecten echter allang niet meer het grootste struikelblok voor kijkers, de film heeft ook een walgelijk pessimistische verhouding met racisme, vrouwenhaat en met risico een belangrijk onderdeel van het verhaal te verklappen: de verkrachtingsscène waardoor het slachtoffer erachter komt dat hij homoseksueel is - wat eigenlijk deze film per direct diskwalificeert als gevat communicatiemiddel over wat voor seksualiteit dan ook. Deze film is in elke uithoek sensationeel en zoekt geen verdere aanknopingspunten met de jonge kijkers waarvoor het bedoelt is: adrenaline, 'grietjes', geweld en drankgebruik is in de eerste plaats waar het om draait, mits je op een oppervlakkige manier wilt engageren met deze film.
‘Iedereen die dit aanzet mag op de hoede zijn voor de onaangename smaak die het in de mond achterlaat.’
Ondanks het gigantische struikelblok van het zojuist genoemde verhaalelement dat op geen enkele manier te negeren is, betekent dat gek genoeg niet per se dat de film compleet zonder visie is. De drie hoofdpersonen starten als starre en onzekere jongemannen, ze hebben moeite met het vasthouden van erecties en liegen hierover naar elkaar, ze doen een letterlijke 'pikmeetwedstrijd' om te bepalen wie zichzelf op Fientje mag werpen, ze zeiken op elkaar wanneer ze races verliezen, ze vallen homo's op straat aan om elkaar wat te bewijzen. Het zijn op alle oppervlakten enorme sukkels die naar mate de film vordert steeds harder op hun plaat gaan, en hierdoor op de harde manier moeten leren hun bravoure in te dammen.
Op een verknipte manier is dit misschien ook de meest duistere komedie die ik ooit heb gekeken, want tijdens het kijken heb ik elk moment een ongemakkelijke lach op mijn gezicht mogen dragen. Dat wil echter niet zeggen dat ik hem voor iedereen zou aanbevelen, iedereen die dit aanzet mag op de hoede zijn voor de onaangename smaak die het in de mond achterlaat. Het is zonder twijfel de meest aanstootgevende Nederlandse film die ik ooit heb gezien naast heel misschien Wit Licht (2008) met Marco Borsato.
Dat terzijde is de cinematografische stijl van Paul Verhoeven mooi meegenomen, er zitten daadwerkelijk shots tussen die beeldend aangenaam zijn om naar te kijken. Dit is in elk geval alles behalve zijn beste werk, maar voor de nieuwsgierige fans onder ons de overweging waard.
