Muziekleraar Joe Gardner (Jamie Foxx) droomt van een carrière als professioneel jazzmuzikant, maar net wanneer zijn wens waarheid lijkt te worden komt hij in het hiernamaals terecht.
Soul is door Vince Christiaans op 28 december 2020 beoordeeld met een 8 / 10.
Aan ambitie heeft regisseur Pete Doctor geen gebrek. Hij stond aan het roer van de Pixar-films Monsters, Inc. (2001), Up (2009) en Inside Out (2015); stuk voor stuk sterke toevoegingen aan de indrukwekkende catalogus van deze animatiestudio.
Met Soul gooit Doctor het over de spirituele boeg. Waar Inside Out probeerde om het gevoelsleven van een tiener te ontdekken aan de hand van kleurrijke personages, tracht Soul een licht te werpen op leven en dood. Dit keer door de ogen van een gefrustreerde muziekleraar die aan een voortijdig einde komt.
Ondanks de hoge kwaliteit van de animatie is Soul niet meteen de meest visueel aantrekkelijke Pixar-film. Het geheel is een stuk minder kleurrijk en veel abstracter dan we van Pixar gewend zijn. Dit zorgt soms voor interessante beelden, maar het totaalplaatje is verrassend kil.
Een goed voorbeeld is Pixars visie van de zielenwereld. Het is een hiernamaals à la Apple; strak vormgegeven en met een overzichtelijk menu, zodat je precies weet uit welke basiselementen je ziel is opgebouwd. De industriële manier waarop zielen worden voorzien van persoonlijkheid ondermijnt echter het punt dat de film probeert te maken.
Soul wil namelijk zeggen dat de zielen van de personages meer zijn dan alleen een paar Lego-blokjes, en dat het leven zelf hen maakt tot wie zij zijn. Een mooi idee, maar eentje dat niet goed uit de verf komt. Het is een van de vele volwassen ideeën in de film die helaas niet voldoende worden uitgediept.
Soul scoort vooral op het gebied van ambitie. De boodschap is subtiel en ontroerend, maar raakt ondergesneeuwd door een overvloed aan oppervlakkig sentiment. Gelukkig overtreffen de bedoelingen van Pete Doctor en de prestaties van Pixars animatie-genieën de zwaktes van de film.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
