Nadat een experimenteel biologisch wapen is vrijgekomen veranderen mensen in zombies. De overlevenden moeten zichzelf zien te redden.
Planet Terror is door Rick Schuttinga op 18 mei 2022 beoordeeld met een 7 / 10.
In de jaren '60-'90 was een grindhouse een bepaald soort bioscoop in Amerika. Daar draaide vooral exploitatiefilms als een double feature: twee films voor de prijs van één. In 2007 brachten schrijvers, regisseurs én goede vrienden Robert Rodriguez en Quentin Tarantino een ode aan de grindhouse met respectievelijk Planet Terror en Death Proof.
Als het een wedstrijd is, dan zou Planet Terror met grote voorsprong winnen. Meer beleving, veel uitdagender en allicht een beter eerbetoon aan de grindhouse. Tussen de twee films zaten trouwens trailers van fictieve films die later alsnog zijn gemaakt: Machete (2010) en Hobo with a Shotgun (2011).
‘Een regelrechte B-film die opzettelijk op deze manier is gemaakt, maar wel een hoop plezier uitstraalt.’
Rodriguez trekt de beleving van toen helemaal door met kabels, stofjes en andere bevuiling van ouderwetse 35mm-film. Geinig, maar op sommige momenten schiet het gebruik ervan te ver door.
Planet Terror is ontzettend goor. Zweren, pus en bloed zijn overtollig aanwezig. Niet alleen statisch vies in beeld gebracht, maar vooral in de interactie tussen personages. J.T.'s diner is ook zo'n plek waar je nooit één stap binnen wilt zetten, laat staan een hapje eten.
Hoe afgezaagd ook, veel details komen vroeg of laat weer terug. En al die dubbelzinnige woordspelingen zijn slecht, ordinair en toch zó grappig. Ook de houterige uitspraken en acteren past bij de sfeer van de film.
Je moet deze film zien en beoordelen zoals Rodriguez het voor ogen had: pulp. Een regelrechte B-film die opzettelijk op deze manier is gemaakt, maar wel een hoop plezier uitstraalt. Aan Planet Terror kun je dus prima plezier beleven. Dit is geen klassieker, maar zonder meer een zeer vermakelijke cultfilm.
Te zien op Prime Video, Pathé Thuis en Viaplay
