Samen met Jacques, een Franse collega van haar man, gaat Anne op een roadtrip van Zuid-Frankrijk naar Parijs. Onderweg maakt Anne kennis met de Franse cultuur en keuken en geniet ze van het prachtige landschap.
Paris Can Wait is door Rick Schuttinga op 28 juli 2017 beoordeeld met een 3 / 10.
Mijn hemel, waar te beginnen? Bij het begin dus, want tijdens de eerste vijf minuten zie je al wat Paris Can Wait je gaat brengen: het geluid is ondermaats, de acteurs zijn slecht, montage is slordig, de flow is zoek, script slaat nergens op, tenenkrommende dialogen en de vertelling laat te wensen over. Technisch is deze film zo slecht, dat je nooit in het verhaal zal geraken.
Weglopen is een serieuze gedachte, maar dan kun je geen volledig oordeel geven. En gelukkig, het wordt iets beter, maar 'goed' wordt het nooit. Het eind heeft nog wel z'n charme. Maar de film komt van ver, en de technische onkunde speelt de film parten.
‘Technisch is deze film zo slecht, dat je nooit in het verhaal zal geraken.’
Paris Can Wait moet een ode zijn aan het prachtige Frankrijk, maar je ziet er amper wat van. De gerechten en wijnen worden verrukkelijk omschreven door Jacques, maar komen niet overeen met de beelden van de cinematograaf. De kleuren zijn flets, onromantisch, en anti-zomers.
Anne (Diane Lane) neemt de gehele reis foto's. De manier waarop doet je afvragen of ze ooit een camera in haar handen heeft gehad, maar de beelden van 'Anne' zijn wel mooi. Daar is wél aandacht aan besteed.
Te zien op Pathé Thuis en Viaplay
