Kubo woont al jaren in een afgelegen grot met zijn moeder, verborgen voor zijn tantes en opa. Wanneer hij toch wordt ontdekt moet hij op zoek naar de enige drie artefacten die zijn leven kunnen redden. Wat volgt is een groots avontuur met een vleugje magie.
Kubo and the Two Strings is door Marleen Hegeman op 30 augustus 2016 beoordeeld met een 8 / 10.
In een geanimeerde wereld die wordt gedomineerd door Computer-Generated Imagery valt de stijl van Laika meteen op. De studio houdt de stop-motion techniek als basis en ondersteunt dit met computeranimaties. De combinatie van de twee werkt verbluffend goed; na Coraline (2009) en ParaNorman (2012) versterkt de studio wederom haar onderscheidende karakter en is op weg een eigen beeldtaal te ontwikkelen.
Ook het verhaal is voorzien van een magisch touch. De overtuigingskracht van het verhaal en haar personages is groot; het is uiterst normaal dat je naar een pratende aap, een samoerai kever en magische jongen aan het kijken bent. De film snijdt op subtiele wijze zeer volwassen thema's als de dood en rouwverwerking aan. Ondanks dat de film luchtig gehouden wordt, is de emotionele laag duidelijk aanwezig en dit komt het verhaal ten goede. Qua toon doet het meer denken aan de oude Disney-films als The Lion King dan de huidige, vaak lichtere of zelfs simpelere producties. Het is een genot om deze film te mogen ervaren op het grote scherm.
