Nadat ze ontwaakt uit een lange coma neemt een voormalige huurmoordenaar wraak op het team wat haar wilde vermoorden.
Kill Bill: Vol. 1 is door Rick Schuttinga op 8 juni 2022 beoordeeld met een 9,5 / 10.
Zeg je Uma Thurman dan denk je aan Kill Bill, haar bekendste films. Thurman speelt het naamloze hoofdpersonage The Bride. Samen met regisseur Quentin Tarantino bedacht ze het verhaal voor deze film - Tarantino's vierde. Kill Bill was eerst als één film gepland, maar werd met vier uur te lang. In plaats van inkorten is besloten halverwege te knippen en twee volumes uit te brengen. Hierdoor kan het gebeuren dat het einde van Vol. 1 teleurstelt, zo niet bij Tarantino die kiest voor een fantastische slotscène; een cliffhanger van jewelste.
The Bride neemt wraak nadat ze voor dood is achtergelaten door haar bende huurmoordenaars. Na vier jaar coma maakt ze een dodenlijst met vijf namen. In Kill Bill: Vol. 1 kan ze twee namen afstrepen: Vernita Green (Vivica A. Fox) en O-Ren Ishii (Lucy Liu). De eerste is van korte duur, maar vermakelijk en explosief. De tweede is een stuk moeilijker aangezien O-Ren Ishii aan het hoofd staat van de Tokyo Yakuza. Vooral in het begin speelt Tarantino wat met de chronologie, maar zeker meer dan de helft van de film draait om de rivaliteit tussen The Bride en O-Ren Ishii.
‘Als de muziek inzet weet je dat het tijd is voor grandioze gevechten zoals Tarantino dat zo goed kan.’
De hoofdlocatie in de tweede helft is 'House of Blue Leaves', een bar slash discotheek. Als 'Battle Without Honor or Humanity' van Hotei inzet weet je dat het tijd is voor grandioze gevechten zoals Tarantino dat zo goed kan. Overdreven spuitend bloed uit alle wonden, fantastisch! Kill Bill: Vol. 1 bevat in totaal 95 kills, wat nog meevalt als je kijkt hoeveel bloed er vergoten wordt. De tegenstanders komen uit alle hoeken toegesneld om niet veel later met het Hattori Hanzo-zwaard het zwijgen te worden opgelegd. Alle gevechten bevatten spanning, zelfs als er even niet wordt gevochten.
Tarantino gebruikt allerlei toffe filmtrucs en -stijlen. Het achtergrondverhaal van O-Ren Ishii in manga-animatiestijl is de meest opvallende. Maar ook de omschakeling naar zwart-wit en terug. Of de prachtige lange take in 'House of Blue Leaves'. En wat te denken van de heerlijke, zeer herkenbare soundtrack die is verweven met de scènes.
Naast het onrealistisch gebruik van bloed tart Tarantino ook de wetten van de zwaartekracht. Het zijn luchtige gimmicks die uitstekend werken; niet te serieus allemaal. De keuze om Bill (David Carradine) niet herkenbaar te tonen blijft zorgt dat het mysterie rondom hem groeit.
Kill Bill was vroeger één van mijn favoriete films; meermaals gezien, de gele Onitsuka Tiger-schoenen droeg ik en voor filmprojecten op school gebruikte we scènes uit Kill Bill. Vele jaren later kun je concluderen dat Kill Bill nog steeds net zo tof is als toen en nog steeds behoort tot de persoonlijke favorieten.
Te zien op Prime Video, Pathé Thuis en Videoland
