De ervaringen van de jonge Duitse soldaat Paul Bäumer tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Im Westen Nichts Neues is door Rick Schuttinga op 31 oktober 2022 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Im Westen Nichts Neues is de derde verfilming van het gelijknamige boek uit 1929 van Erich Maria Remarque, een Duitse veteraan uit de Eerste Wereldoorlog.
In het eerste halfuur krijg je sterk het verlangen om de film in de bioscoop te zien: jammer dat de film direct op Netflix verschijnt. Dit gevoel ebt echter (jammer genoeg) weg. Het grootse spektakel wordt te vaak ingeruild voor hoge officieren tijdens de vredesbesprekingen. Hierdoor - maar zéker ook door de grote sprong anderhalf jaar vooruit - wordt de film meer een chronologische geschiedenisles dan een indrukwekkende anti-oorlogsfilm.
‘De filmmakers weten gewoonweg slim gebruik te maken van de bekende trucs.’
De veldslagen en het troosteloze leven in de loopgraven is indrukwekkend mooi gemaakt. De special effects van de tanks weten alleen niet te overtuigen; toffe shots, maar de uitvoering is ondermaats. De opvallende soundtrack is bruut en bombastisch, fijn en passend. Helaas komt deze maar af en toe, en in steeds dezelfde ongeïnspireerde versie, terug.
In Im Westen Nichts Neues wordt veel gebruik gemaakt van rekwisieten, van die objecten met een lading die verder in het verhaal van pas komen. Nu is het een zakdoek en een dagboek, maar het is nog wel het meest te vinden in de gebeurtenissen. Herhalende momenten waarmee de protagonist laat zien als mens te zijn gegroeid. Ze dienen niet om de eentonigheid en zinloosheid van oorlog te benadrukken, maar puur voor verhaalvoortgang. Overdreven doordacht en niet goed geschreven. De vele knipogen en verwijzingen kunnen beter achterwege worden gelaten. Ook de ontknoping zit vol van de clichés, toevalligheden en open deuren. Het voelt niet gemeend, de filmmakers weten gewoonweg slim gebruik te maken van de bekende trucs.
Wanneer er weer identiteitsplaatjes moeten worden verzameld leunt de film te veel op de sympathie van de kijker. Alsof de cirkel rond is: oorlogen zijn zinloos en soldaten zijn vervangbaar. Het houdt nooit op. Hoewel zeker waar, ligt het er in Im Westen Nichts Neues te dik bovenop.
Bovengenoemde kritiek zegt overigens niet dat Im Westen Nichts Neues een slechte film is, integendeel zelfs; je kijkt tweeënhalf uur uiterst geboeid. Maar het had zoveel beter kúnnen zijn.
Te zien op Netflix
