Tieners Owen en Maddy vinden elkaar in een gedeelde passie: de televisieserie The Pink Opaque. Dan verdwijnt Maddy en is Owen op zichzelf aangewezen.
I Saw the TV Glow is door Rick Schuttinga op 18 juli 2024 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Kijk je de trailer van I Saw the TV Glow dan weet je direct dat je iets bijzonders staat te wachten. Dat lokkertje van een paar minuten is goed en slecht tegelijk: goed omdat het precies zijn doelt dient, mensen naar de bios bewegen; slecht omdat het alle toffe shots al bevat, en dat is toch zonde.
De eigen stijl van schrijver en regisseur Jane Schoenbrun valt op. Ze creëert een klein dorpje in de jaren '80-'90, zo eentje waarin je je als anders voelende ongezien waant. Dit element is universeel en zal ook kijkers buiten Amerika herkenbaar voorkomen. In deze kleine gemeenschap duiken we in de alternatieve wereld van The Pink Opaque, een televisieshow die tot de verbeelding spreekt, een mysterieuze tussenwereld waarvan je meer hoopt te zien. Deze scènes zijn normaal opgenomen en daarna omgezet naar 35mm/VHS om die authentieke sfeer te bereiken. Dat je in een herinnering iets mooier maakt dan het daadwerkelijk was, daar gaat de film sterk mee om.
‘Zo eentje waarin je je als anders voelende ongezien waant.’
Nadat je I Saw the TV Glow voor het eerst ziet begrijp je de film misschien niet direct, maar intrigeert deze meer dan voldoende om je in te lezen over wat Schoenbrun je precies wil vertellen. De film leunt sterk op metaforen, verwijzingen en gevoelens, maar nu je meer begrijpt zou een tweede keer kijken niet misstaan om alles op zijn plek te zien vallen. Als je ook leest dat bepaalde genders zich sterk aangetrokken voelen tot I Saw the TV Glow, dan vallen de laatste stukjes op hun plaats.
Owen (Justice Smith) begeeft zich tussen de echte wereld en de fantasiewereld van The Pink Opaque, in een middle realm. Hij houdt graag vast aan zijn icoon, de show waar hij zich als tiener aan heeft gelaafd. Als vriendin Maddy na zoveel jaar weer op zijn stoep staat zet ze hem voor een keuze; kom ook, het is hier fantastisch, maar Owen blijft ronddwalen in een wereld waar hij niet zichzelf kan zijn.
Owen is eenzaam, afgezonderd en geconditioneerd volgens wat hoort. Hij wordt niet gezien of gehoord, straalt geen enkele levensvreugde uit. Is opgesloten in zijn huidige fysieke leven maar wil maar wat graag ontsnappen naar die fantastische fantasiewereld - nu alleen nog durven.
I Saw the TV Glow is een authentieke film, heel creatief en eigen - uniek misschien wel, gedurfd sowieso. Heeft in Nederland geen officiële release gekregen, maar is gelukkig op mooie, inclusieve plekken gewoon in de bioscoop te zien.
Te zien op Pathé Thuis
