Laura neemt de trein richting Moermansk en moet tijdens de lange reis haar wagon delen met de Russische mijnwerker Ljoha met wie ze geen enkele klik lijkt te hebben..
Hytti Nro 6 is door Rick Schuttinga op 20 februari 2022 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Je hoort het filmliefhebbers vaak zeggen: "We kijken film om voor een moment in een andere wereld te zijn." Precies dat is wat de Fins-Russische film Hytti Nro 6 met haar kijkers doet.
De film is heerlijk nostalgisch. Je hebt geen moment enig idee in welke tijd het zich afspeelt; 20 jaar geleden, het heden of iets er tussenin? Laura voelt zich aangetrokken tot het oude, daarom wil je ze ook de petroglieven in het hoge noorden van Rusland bekijken. Al reizende luistert ze graag naar muziek op cassettebandjes via een Walkman en filmt ze haar avonturen in Moskou en onderweg richting Moermansk op een handheld video camera.
Alles op de reis ademt vervlogen communistische tijden: troosteloos, hopeloos verouderd en een beetje viezig. Maar wel authentiek, met een vleugje romantiek en boordevol sympathie.
‘Samen maken ze kleine avonturen mee, nauwelijks het benoemen waard, maar als reis in zijn geheel toch zeer boeiend.’
De Rus Ljoha (Yuriy Borisov) is een onbeholpen hork, de Finse Laura (Seidi Haarla) een zoekende twijfelaar. Beide zitten ze met elkaar opgescheept in hytti nro 6 (compartment number 6). Ljoha is het voorbeeld wat buitenstaanders vaak hebben van Russen; zijn onhandige en grove opmerkingen zorgen dat je hem op afstand wilt houden.
Het verhaal is rechttoe rechtaan, geen verrassing dus waar de twee eindigen. Beide ontdooien op een natuurlijke manier. Samen maken ze kleine avonturen mee, nauwelijks het benoemen waard, maar als reis in zijn geheel toch zeer boeiend. Hytti Nro 6 lijkt op het einde richting een anti-climax te gaan maar weet heel subtiel toch een fijne afsluiting te maken - door een goede grap eerder op treffende wijze terug te laten komen.
Te zien op Pathé Thuis en CineMember
