Furiosa groeit op als slaaf van Dementus, dus als ze haar vrijheid heeft teruggewonnen zweert ze wraak te nemen - daarbij neemt ze alles en iedereen mee de afgrond in.
Furiosa: A Mad Max Saga is door Rick Schuttinga op 3 juni 2024 beoordeeld met een 4 / 10.
Als je een succesfilm wilt herhalen dan kijk je naar de ingrediënten die de film tot een succes maakte en dan zorg je ervoor dat deze aan de basis liggen van het vervolg. Dat zou je zeggen, maar dat is niet wat schrijver en regisseur George Miller heeft gedaan met Furiosa: A Mad Max Saga - of Miller heeft in de negen tussenliggende jaren zijn edge verloren, dat kan ook. Wat Mad Max: Fury Road (2015) zo goed maakte was het meer dan eenvoudige verhaal en de steengoede (vooral) praktische effecten. Beide zijn afwezig in deze prequel.
Je ziet het al in de eerste actiescènes, Furiosa bevat opvallend slechte CGI, het is werkelijk abominabel! Alles komt uit een computer rollen, en dat op zich is helemaal niet erg, maar de kwaliteit is om te huilen. Is een budget beperkt en selecteer je bepalende scènes om perfect uit te voeren en de rest minder aandacht te geven, dan is dat nog enigszins begrijpelijk. Nu is de uitvoering consistent, maar niet om aan te zien.
‘Wat een zinloos gedrocht.’
Tom Holkenborg alias Junkie XL is een onderdeel die wel in beide films (goed) terugkomt, al valt de muziek in Furiosa: A Mad Max Saga niet héél erg op. Waar je verwacht dat de clowneske uitvoering van Chris Hemsworth als Dementus je gaat tegenstaan zal het tegendeel zien. Het is wel Anya Taylor-Joy die deze Mad Max saga de show steelt. Verder zijn het vooral gekunstelde dialogen tussen nietszeggende personages.
Ook het verhaal zit barstensvol, met drie nederzettingen die met elkaar vechten. Tussendoor heeft Furiosa als doel huiswaarts te keren - iets wat geruisloos verdwijnt. En dan heb je een twintig minuten lange scène over een konvooi wat in de woestijn wordt aangevallen door tegenstanders die uit alle gaten en kieren blijven kruipen in de meest creatieve voertuigen. De verdeling is uit balans en de flow compleet zoek.
Furiosa: A Mad Max Saga is opgedeeld in vijf ongelijke hoofdstukken. Het vierde deel duurt eeuwen en je bent de tekstuele interventies alweer vergeten totdat het vijfde door je strot wordt geduwd. Kijkend naar de tijd is de film al twee uur bezig, maar dat voelt meer als drie. Als Anya Taylor-Joy dan ineens de Charlize Theron-versie van Furiosa wordt lijkt de film een goede kant op te gaan, zowel in verhaal als effecten, maar het blijkt ijdele hoop. Het eindgevecht tussen Furiosa en Dementus wordt uitgesmeerd en is totaal niet boeiend. Gooi daar nog terloops een half ingevuld liefdesverhaal overheen en de chaos is compleet.
Wat een zinloos gedrocht.
Te zien op HBO Max en Pathé Thuis
