In Dunkirk wordt het verhaal verteld van de evacuatie van 400 000 Britse soldaten uit Duinkerke in 1940. Gedurende één week volgen we de lotgevallen van de soldaten op het strand van Duinkerke, één dag lang volgen we één van de vele Britse burgerschepen die koers zetten naar Duinkerke om de soldaten te redden en gedurende één uur volgen we drie Britse spitfires die de Duitse bommenwerpers te lijf gaan.
Dunkirk is door Kurt Velghe op 5 juli 2021 beoordeeld met een 10 / 10.
Christopher Nolan vindt dat speelfilms thuishoren in de bioscoop en niet op TV. En al zeker niet op het schermpje van een tablet of een smartphone. Om deze woorden kracht bij te zetten, levert hij deze film af: een cinematografisch meesterwerk dat zijn gelijke niet kent. Nolan weet als geen ander hoe hij films moet maken voor het grote publiek zonder toegevingen te doen aan het artistieke.
Het is niet de eerste keer dat Nolan speelt met de tijd. Denken we maar aan Memento (2000). Het idee om dit keer in drie tijdlijnen te werken, werkt bijzonder goed. Zeker omdat je bepaalde gebeurtenissen op die manier vanuit drie standpunten ziet en zo het hele verhaal leert kennen. Je moet je aandacht er wel constant bij houden, maar als kijker word je daar dan ook wel voor beloond. Een tweede risico dat Nolan neemt, is de dialogen tot een minimum beperken. Dat maakt dat je constant middenin het oorlogsgeweld zit en ondanks alles meeleeft met de personages.
Er zitten nogal wat acteurs in de film. En elk van die acteurs speelt zijn rol voortreffelijk. Dit ondanks het feit dat er weinig tot geen background meegegeven wordt over de personages. Dit verhoogt het realiteitsgehalte van de film. Wij leren ze kennen op het moment dat ook anderen hen leren kennen en net als wij dus heel weinig weten over wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Het zijn gewoon mensen zoals jij en ik die tegen wil en dank meegetrokken worden in dit verhaal. De cinematografie (met vintage-kleurenfilter) ziet er prachtig uit en de vele actiescènes zijn schitterend in beeld gebracht. De spanning is bijna voortdurend te snijden. En dat is ook en vooral te danken aan de fantastische soundtrack van Hans Zimmer. De muziek snijdt door merg en been terwijl de klok letterlijk de minuten wegtikt.
Nolan levert met deze film een heus cinematografisch meesterwerk af. Als toeschouwer zit je bijna constant met open mond te kijken naar de beelden die hij op het scherm tovert. Hij bewijst hiermee dat een film zien op een cinemascherm nog altijd zijn waarde heeft. Dit soort films worden gemaakt voor het bioscoopscherm. Ze bieden een totaalervaring die je niet kan beleven thuis op TV of op het piepkleine schermpje van je smartphone. Point taken, Christopher!
Te zien op Netflix, Prime Video, HBO Max en Pathé Thuis
